Voorlezen

Deze week kwam ik er achter dat voorlezen uit je eigen boek niet alleen leuk is, maar ook leerzaam!

De peuters van de kinderopvang luisterden aandachtig naar het verhaal van Chip de eekhoorn. Aan hun gezichtjes kon ik zien dat ze ervan genoten. Een eekhoorn is immers een herkenbaar en schattig dier voor veel kinderen. Ook merkte ik dat de tekeningen heel precies bekeken werden en er dus aandacht was voor details. De tekenaar in mij was stilletjes trots.

Maar peuters kunnen ook kritisch zijn, dat bleek wel uit hun grappige opmerkingen over het boek.

Toen ik vertelde over de geheimzinnige kralenketting zei een meisje:

'Oh, ik dacht dat het een gekleurde slang was'. De envelopjes met verstopte briefjes, die ik in het verhaal heb verwerkt, werden gezien als blokjes lego! Dat de rugzak van de eekhoorn roze was leverde een 'discussie' op over hun eigen kleur rugzak. Fantastisch om naar te luisteren. Ze leefden echt mee met het verhaal en waren zichtbaar blij met het 'happy end'.

Mijn les na het voorlezen:

Bij het schrijven en tekenen van mijn volgende prentenboek ga ik eerst op bezoek bij de peuters om hun input en belevingswereld te verwerken in het verhaal.

Dat lijkt me een mooi experiment!